คฤหัสถ์ หมายถึง ดู คฤห, คฤห-.
ดู คฤห, คฤห-.
ดู คฤห, คฤห-.
[คน] (แบบ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. (ม. คําหลวง กุมาร). (ป., ส.).
[คฺลวง] น. เรือน, ที่นั่ง, ตําหนัก.
[คฺลวง] น. โรงถลุงดีบุก, (ปาก) กลวง.
[คฺลอ] ก. เคียงคู่กันไปอย่างคู่รักหรืออย่างสนิทสนม; ปริ่ม, ใกล้จะไหล, ในคำว่า น้ำตาคลอ หรือ น้ำตาคลอหน่วย; ทําเสียงดนตรีหรือร้องเพลงเบา ๆ ตามไปให้อยู่ในระดับใกล้เคียงกัน เช่น ร้องคลอเสียงดนตรี.
ก. เคล้าคู่กัน, เคียงเคล้ากันไป, เคลียคลอ ก็ว่า.